Vier generaties in een huisje
In 1863 werd Reinhilde geboren. In 1891 stapte zij in het huwelijk met Oscar.
Al vlug besloten zij om een eenvoudig huisje te kopen. In een éénkamerleefruimte met keukenhoek en een slaapkamer onder het dak krijgt dit gezin welgeteld vijf kinderen. Een van de dochters, Serena, zou later mijn grootmoeder worden.
Net voor de Eerste Wereldoorlog krijgt het huisje een eerste uitbreiding. Een oven om brood te bakken en een stal voor een koe en een varken betekenen de start van een klein boerderijtje. Maar de oorlog roept alle mannelijke leden op en een moeder met de rest van de familie blijven thuis achter. Het wordt bikkelhard om eten te voorzien voor alle gezinsleden. Doch ondanks de oorlog lijden zij geen honger. De boerderij verwerkt haar eigen producten zoals melk, kaas, karnemelk, vlees, eieren, groenten en fruit.
In 1893 werd mijn grootmoeder Serena geboren. Zij trouwt met Remi en krijgen in 1933 een dochter Lydie-Diane (later Diane), mijn moeder. Serena en Remi kopen het huis over van haar ouders en bouwen er nog een stal en een hooischuur bij. Het boerderijtje draait goed en iedereen heeft het naar zijn zin. Alhoewel het hard werken is op de boerderij en het land leiden zij, volgens hun normen, een rijkelijk leven. In 1955 overlijdt opa Remi jammer genoeg. In 1958 trouwt Diane met Frans. Samen krijgen zij een dochter Carine - dit ben ik. Algauw wordt het huisje toch wel wat te klein en voldoet het niet meer aan de modernere inrichtingen. Zij besluiten om een nieuwe woning te bouwen op de hoek van de boomgaard. Iedereen verhuist naar de nieuwe woning en het boerderijtje wordt gedurende een aantal jaar verhuurd. Sinds 2005 staat het leeg.
In 1987 trouwt Carine met Antonio en krijgen twee kinderen Serena en Alessandro. Zij verhuizen initieel voor zes jaar naar Brussel, maar al gauw roepen de roots hen terug.
In dit kleine boerderijtje werden welgeteld vier generaties geboren. Een reden te meer om dit pandje te bewaren. In 2012 start de droom om het boerderijtje te renoveren. Al vlug volgt het idee om een bed and breakfast te creëren. De werken vatten aan in januari 2015. Drie jaar later is het vele plannen, controleren, coördineren, bouwen en inrichten eindelijk afgerond.
De naam Casa Della Nonna betekent letterlijk 'huis van de oma'. Iedere oma krijgt er dan ook een kamer naar haar vernoemd: Reinhilde, Serena en Diane.